سفرنامه روسیه
سفر به روسیه میتواند برای گردشگران یک سفر هیجانی به حساب بیاید سفر به سرزمین سرما و زیبایی های تاریخی …
سفرنامه روسیه
حدود ساعت سه و نیم بامداد هواپیما از زمین جدا شد. هواپیمای کوچک ایرباس A319 تمیز و نو به نظر میرسید. پذیرایی کلا خیلی جالب نبود. به نظر میرسه کلا روسها آشپزهای خوبی نباشن چون توی روسیه هم غذاهای روسی چندان چنگی به دل نمی زد. صبح زود رسیدم مسکو. توی هواپیما با یه پسر تاجیک به نام احرار آشنا شدیم که بعدها خیلی به ما کمک کرد.
از لحاظ زمانی خیلی برامون مشکل ایجاد نشد چون مسکو و تهران فقط نیم ساعت اختلاف ساعت دارن. فرودگاه اصلی شهر مسکو ، فرودگاه شرمتیوو نامیده میشه فرودگاه نسبتا تمیز و مدرنیه که توش از اینترنت وایرلس خبری نیست. به راحتی از قسمت کنترل ویزا عبور کردیم. پس از تبدیل مقداری پول با ماشین دوست احرار عازم مسکو شدیم.
فرودگاه شرمتیوو روسیه
اگه خواستید تو فرودگاه پول تبدیل کنید تو همون طبقه ای که وارد شدید اینکار رو انجام ندید در طبقه پایین که کمتر رفت و آمد میشه هم صرافی هست که از صرافی طبقه بالا خیلی قیمت هاش بهتره. هاستلی رو که از قبل رزرو کرده بودیم تو قسمت قدیمی شهر و نزدیک میدان سرخ قرار داشت. به جان خودم اگه احرار نبود تا همین الان که دارم این خاطره رو می نویسم داشتیم تو مسکو دنبال اون هاستل می گشتیم! تو روسیه ساختمون های قدیمی به همون شکل حفظ می شن و شهرداری به هیچ وجه بهشون اجازه نمیده که رو ساختمون تابلو نصب کنن. هاستل ما هم که طبقه آخر یه ساختمون قدیمی بود که اصلا تابلو نداشت. با پرس و جو های احرار بالاخره هاستل پیدا شد.
معمولا توی کشورهای شوروی سابق در ساختمون ها رمز دارن و از آیفون خبری نیست. (نمونه این جور درها رو توی ایروان دیده بودم) شانس آوردیم که از قبل توی سایت این هاستل توی قسمت نظراتش پسوورد در رو دیده بودم!
کلا شرایط اقامت تو روسیه چندان جالب نیست. بیشتر هاستل ها بخشی از ساختمونهای عهد بوق هستند و هتل ها بسیار گرون. همین زیر شیروونی ما شبی 100 دلار بود. صاحب هاستل یه پسر جوون روس بود که استثنا انگلیسی رو خیلی خوب حرف می زد. خیلی خیلی به ما کمک کرد. مخصوصا تو خریدن آنلاین بلیط قطار. خرید بلیط توی ایستگاههای قطار روسیه یه تراژدی واقعیه. با فروشندگان تقریبا مسنی که جز روسی هیچ زبونی رو نمی فهمند و تابلوهایی که فقط به روسی نوشته شدن.
اولین کارمون خرید نقشه شهر و متروی مسکو بود. پیاده راه افتادیم سمت میدان سرخ. حدود 5 دقیقه راه بیشتر نبود. اولین ساختمونی رو که دیدیم مجلس دومای روسیه بود که هنوز نماد داس و چکش کمونیست ها بالاش بود. (اگه نمی تونستیم الفبای روسی رو بخونیم عمرا می فهمیدیم این دوماست واسه همینه که تاکید می کنم حتما الفبای سیرلیک رو یاد بگیرید)
مجلس دوما روسیه
چیزی که توی مسکو زودتر از همه جلب توجه می کنه ماشینهای خفن توی خیابونه. از ماشین هایی که تو ایران معموله تقریبا خبری نبود. اگه برند روی ماشینها رو نمی خوندیم اصلا نمی فهمیدیم اینا چی هست. پولدارهاشون برعکس مایه دارهای ما عاشق آودی هستند نه بنز و BMW خیلی به سختی میشه ماشینهای روسی مثل لادا رو پیدا کرد.
بالاخره رسیدیم به ورودی میدان سرخ یه فضای باز که فکر کنم بهش میگن میدان مانژ (مطمئن نیستم) که در یک نگاه کرملین، موزه تاریخ مسکو و سردر میدان سرخ معلوم بود. مجسمه مارشال گئورگی کنستانتینویچ ژوکوف فاتح برلین هم که عقاب نازی ها زیر پای اسبش افتاده بود توی میدون نصب شده.
مجسمه مارشال ژوکوف. پشت مجسمه ساختمان موزه تاریخ قرار گرفته
از سر در میدان که در واقع یه کلیسای کوچک بود گذشتیم. اینجا دو نفر خودشون رو مثل لنین و استالین درست کرده بودن واقعا هم قیافه هاشون شبیه اینا بود و مردم باهاشون عکس می انداختند. خود میدان مربعی شکله و با سنگفرش پوشیده شده. اطراف میدون ساختمونهای مهمی قرار داره. سمت راست کرملین که پای دیوارش مقبره لنین و چند تا از سران شوروی سابق مثل استالین قرار داره، روبه رو کلیسای سنت باسیل و سمت چپ بازار گوم.
کلیسای سنت باسیل با اون گنبدهای قیفی شکلش الان به نماد روسیه تبدیل شده و خیلی ها اونو با کرملین اشتباه می گیرن. این کلیسا در قرن 16 به دست ایوان مخوف اولین تزار روسیه به مناسبت شکست تاتارها و اشغال شهر کازان ساخته شد.
کلیسای سنت باسیل روسیه
ما از داخلش هم بازدید کردیم برای من که داخل این کلیسا جذابیتی نداشت. بلیط ورودیه هم نسبتا گرون بود. کلا تو روسیه ورودیه ها گرونه. تمام در و دیوار با تصاویری از عیسی مسیح و مریم مقدس و اسقف های اعظم پوشیده شده بود و مثل بیشتر نقاشی های قرون وسطی اروپا نگاه ها سرد و بی حالته. حتی یه تابلوی راهنما که به زبان غیر روسی نوشته شده باشه توی کلیسا وجود نداشت. از طبقه بالای کلیسا تمام میدان با یه نمای خوب معلومه.
نمای داخلی کلیسای سنت باسیل
بازار گوم یکی از بازارهای خیلی قدیمی مسکو هستش که بعد از حمله ناپلئون و آتش سوزی مسکو برای زنده کردن تجارت در روسیه ساخته شد. داخلش خیلی قشنگه. از اجناسش قیمت نگرفتیم ولی میشه حدس زد که قیمتها چه وضعیتی باید داشته باشه.
در پشت کلیسا رودخونه مسکوا قرار گرفته که میگن اسم شهر رو از این رودخونه گرفتن. واسه امروز دیگه بس بود. روی پل رودخونه واستادیم و به قایق های مسافربری قشنگی که روی رودخونه شناور بودن نگاه می کردیم.
سفرنامه روسیه
نمای زیبا از رودخانه مسکوا
در سمت دیگه کرملین که در جهت مخالف میدان سرخ قرار گرفته یه پارک بزرگ قرار داره که بهش میگن باغ الکساندر. پای دیوار کرملین توی این پارک مزار سرباز گمنام قرار داره. واقعا نمی دونم آیا سربازی اونجا خاک شده یا نماده. چند تا سرباز هم بدون هیچ حرکتی ساعتها اونجا شیفت میدن. مراسم تعویض شیفت این سربازها هم به یکی از جاذبه های توریستی مسکو تبدیل شده. شب هم احرار با ماشین قشنگش اومد دنبالمون و کلی از جاهای توپ و بافت جدید شهر رو نشونمون داد. البته راستش مسکو شب درست و حسابی نداره هوا از 12 تا یک شب تاریک میشه و 4 صبح هم هوا روشنه. این حسابی خواب و خوراک ما رو به هم ریخته بود.
مزار سرباز گمنام روسیه
روز بعد تصمیم به بازدید از یکی دیگه از آثار جهانی روسیه کردیم. مجموعه نوودویچ Novodevichy که مجموعه ای از کلیساها بود. کلیساها سفید و با گنبدهای قیفی طلایی بودن. راستش با دیدن سنت باسیل اینا دیگه جذابیتی ندارن. زود از اونجا زدیم بیرون. به نظرم یه نقصی که معماری روسیه داره اینه که با همه مجلل و باشکوه بودنش تنوع زیادی نداره و زود خسته کننده میشه.
صومعه نوودويچی در مسکو
از اونجا مستقیم رفتیم قبرستان مشاهیر که نزدیک به این کلیساها ولی بیرون از محوطه قرار داشت. اینجا خیلی متفاوت بود. پر از قبرهایی که سنگ قبرشان کلی اثر هنری بود واسه خودشون. بیشترشون به صورت نیم تنه یا صورت صاحب قبر بود. سنگ قبر بعضی ها هم به شکل یه نماد بود که نشون می داد اینا توی چه کاری تخصص داشتند. شخصیت هایی مثل بوریس یلتسین اولین رئیس جمهور روسیه، نیکلای خروشف رئیس مخوف حزب کمونیست در دوران شوروی، نیکلای گوگول و آنتوان چخوف نویسنده و کلی آدم مشهور دیگه که من نمی شناختمشون اینجا دفن شده بودن.
باز هم اینجا آشنایی با الفبای روسی برای خوندن اسم قبرها و استفاده از راهنما به کار میاد. جای قشنگی بود. زمان توش خیلی زود می گذشت. فقط یه چیزی ناراحتم می کرد. چقدر اینا برای مشاهیرشون احترام قائلن و چه گورستان مرتبی براشون درست کردن.
مزار الکسی نیکولایویچ تولستوی شاعر و رمان نویس بزرگ روسیه
از اونجا هم یه سری به یه پارک به اسم ودنخا Vedenkha زدیم که روسها خیلی ازش تعریف می کردن ولی برعکس سردر بزرگش چیز زیادی نداشت. شاید فواره طلایی اون که جوونها دورش آب بازی می کردن .
همواره سفرنامه ها بهترین راهنما برای گردشگران میباشد به همین دلیل تصمیم گرفتیم در سایت تورنشان سفرنامه روسیه را برای شما منتشر کنیم تا عزیزانی که تصمیم به سفر به روسیه با تور روسیه را دارند بتوانند قبل از سفر آشنایی با کشور مقصد به دست بیاورند .
ادامه دارد ….
منبع : فرسنگ